تا به حال دیده اید که بچه های رشته ی ریاضی و فیزیک چطور درباره ی درس حسابان صحبت می کنند؟ هر چند این ممکن است در مورد همه ی آن ها صدق نکند، ولی تعداد زیادی، از کلماتی مانند " سخت "و " حجیم " استفاده می کنند.
 در مقابل، شمار قابل توجهی از بچه های رشته ی تجربی و حتی بزرگ ترها ( به خصوص والدین آن دانش آموزها ) این طور فکر می کنند:

• " من بهش گفتم بره ریاضی ها، ولی قبول نکرد. میگم تجربی سخته آخه..."
• " بابا خواهر من [ که تجربی می خواند ] کتاب حسابان رو راحت حل کرده، خیلی آسونه.."
• " ریاضی که چیزی نیست؛ همش سوالا رو رونویسی می کنید..."
• ...

همه ی این نظرات، چه منصفانه و منطقی و چه غیر از این، قابل احترامند و من نمی خواهم سر درستی شان بحث کنیم؛

از آن بهتر... برویم ببینیم دلیل پشتشان چیست؟!

***         ***         ***

حقیقت شماره (1): ما همه بخش کوچکی از یک دنیای بزرگ هستیم.

حقیقت شماره (2): سطح درکی که هر کس از حقیقت شماره (1) دارد با سطح درک دیگران متفاوت است؛ و حتی بعضی از ما فراتر از دنیای " خودمان " را نمی بینیم.

حقیقت شماره (3): وقتی به درکی بالاتر می رسیم، چالش بزرگ تری پیش روی ماست: آیا می توانیم واقعیت را بپذیریم؟

فکر نکنم سر شماره های (1) و (2) بحثی باشد، با اجازه برویم سراغ

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: